Sevgili Gökçe,
Bu fikri ilk paylaştığından beri sana bir resim yollamak istiyorum ama evin yolunu bulsam masamı bulamıyorum. Şükür, bu gece azmettim. Şöyle;
kitaplar seni yanıltmasın, kimisi yarım, kimisi içindeki notları dosyama geçemediğim için öyle bekliyor. Hemen önündeki o yoğurt, beslenme alışkanlığını kaybetttiğimin göstergesi. Taslak bir şiirin notları bilgisayarın önünde, tabi ışık patladığı için sen onları beyaz bir kağıt gibi görüyordun. Arkada mum, Ankara'dan alınmış bir maske, bir kandil var- ipi bitti, yanmıyor o yüzden- Bardak ekşimiş çay, yanında kör olduğumun ispatı -gözlük kutum- O küçük mor kolye de ametist taşı, geçmek bilmeyen baş ağrılarıma iyi gelecek her naneyi alabilirim, o kadar yani.
Şimdilik bu.
Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder